‘Ik geef niet op tot grenzen voor patiënten zijn weggenomen’

‘Ik was destijds rij-instructeur, dus het was al snel duidelijk dat ik daar niet mee verder kon’, zegt Dick. ‘Daar heb ik ook niet lang over hoeven nadenken. Het ging gewoon niet meer. Want naast het bijkomen van zo’n heftige ingreep, kreeg ik ook te horen dat er binnen een jaar waarschijnlijk uitzaaiingen zouden optreden. En bij uitgezaaide kanker is er meestal geen genezing meer mogelijk.’

Zeldzame ziekte

Oogmelanomen komen weinig voor. Per jaar zijn er ongeveer zes à zeven nieuwe patiënten per miljoen inwoners. Daarmee is het een zeldzame ziekte. Het is vergelijkbaar met huidmelanoom, maar de genetische afwijking is anders. Er zijn nog geen therapieën die oogmelanoom kunnen genezen. Wel geldt, hoe eerder oogmelanoom ontdekt wordt, hoe beter behandelbaar en hoe kleiner de kans op uitzaaiingen. Patiënten met oogmelanoom blijven in Nederland tien jaar lang onder controle, met name gericht op het opsporen van uitzaaiingen.

Hoe verder?

‘Na de diagnose heb ik samen met mijn vrouw gehuild. In het begin ben je verdrietig en bang. Je vraagt je af waarom jou dit overkomt. Het eerste jaar ben ik alleen maar bezig geweest met dood gaan. In alle vormen en op alle manieren. Als ik een onbekend pukkeltje op mijn huid had, raakte ik al in paniek. Dan zat ik direct bij de huisarts. En dan de periodieke controles in het ziekenhuis… Elke keer komen de angst en onzekerheden weer boven. Als je de scan hebt gehad, ben je heel even opgelucht. Maar dan volgt al snel de gedachte dat het misschien wel de laatste goede uitslag zou kunnen zijn vóór het slechtnieuwsgesprek. Daar ben ik zo mee aan het worstelen geweest. En nog steeds eigenlijk…’